Kupno placu, domu, wybudowanie nowego budynku, zmiana sposobu korzystania ze swego budynku czy lokalu pociąga za sobą obowiązek uregulowania kwestii podatku od nieruchomości. Podatnicy będący osobami fizycznymi muszą złożyć w gminie stosowną informację. Zasadniczo obowiązek zapłacenia tej daniny istnieje od pierwszego dnia następującego po tym miesiącu, w którym powstały przesłanki uzasadniające jego płacenie (kupno nieruchomości, nabycie prawa użytkowania wieczystego itd.). Gdy ktoś kupił parcelę np. we wrześniu 2004 r., ma obowiązek płacenia tej daniny od 1 października 2004 r. Gdy jednak chodzi o budowlany dom, wznoszoną budowę, budynek lub jego część, podatek płaci się dopiero od 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ostatecznym wykończeniem. Kwestie te normuje ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (DZ. U. z 2002 r. nr 9, poz. 84 ze zm.).
Informacja na formularzu Gdy w ciągu roku nastąpiła zmiana sposobu wykorzystania budynku albo gruntu lub jego części mająca wpływ na stawkę tej daniny, ulega ona podwyższeniu albo obniżeniu od miesiąca następującego po tym, w którym zaszła ta zmiana. Na przykład gdy część budynku mieszkalnego została przeznaczona na działalność gospodarczą (stawki podatku od budynków lub ich części przeznaczonych na tę działalność są znacznie wyższe niż od budynków mieszkalnych). W razie sprzedaży lub darowizny nieruchomości obowiązek podatkowy dotychczasowego właściciela wygasa z upływem ostatniego dnia miesiąca, w którym miało miejsce to zdarzenie. Jeżeli obowiązek uiszczenia tej daniny powstał albo ustał w trakcie roku podatkowego, podatek płaci się proporcjonalnie tylko za część roku. Sposób płacenia podatku unormowano odmiennie w stosunku do osób fizycznych i odmiennie w odniesieniu do osób prawnych i jednostek organizacyjnych Agencji Własności Skarbu Państwa i Lasów Państwowych oraz spółek niemających osobowości prawnej niepaństwowych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej (spółka cywilna, jawna, komandytowa). Tu ograniczymy się tylko do tej pierwszej grupy. Właściciel (posiadacz) nieruchomości jest obowiązany złożyć w urzędzie gminy (wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta) po zakupieniu nieruchomości, jej odziedziczeniu lub wybudowaniu budynku, informacje o nieruchomościach i obiektach budowlanych na formularzu, który otrzyma w gminie, ze wskazaniem powierzchni gruntów i budynków. Ma na to 14 dni, licząc od powstania obowiązku podatkowego. Ciąży na nim powinność informowania urzędu gminy o zmianach, które wpływają na wysokość tego podatku (np. o rozbudowie domu, przeznaczeniu jego części na działalność gospodarczą), i to w ciągu 14 dni od wystąpienia tych zmian. Właściciel (posiadacz) nieruchomości ma obowiązek dopełnienia wszystkich tych formalności bez oczekiwania na wezwanie ze strony gminy.
Danina wedle decyzji Zasadniczo podatnicy powinni otrzymać decyzje ustalające wysokość podatku od nieruchomości najpóźniej do 1 marca każdego roku. Podatek zaś płatny jest w czterech ratach: do 15 marca, do 15 maja, do 15 września i do 15 listopada każdego roku. Oczywiście można go zapłacić jednorazowo. Gmina może zarządzić jego pobór w drodze inkasa przez specjalnych inkasentów. Można jednak zawsze wpłacić daninę bezpośrednio w kasie urzędu albo na jego rachunek, z pominięciem pośrednictwa inkasenta. Za niedopełnienie obowiązku zgłoszenia nieruchomości do opodatkowania, obowiązku zgłoszenia zmian mających wpływ na jego wysokość, za niepłacenie tej daniny grozi odpowiedzialność karna skarbowa.
Moment zakończenia Powstaje pytanie, jak w świetle przepisów o podatku od nieruchomości rozumieć moment zakończenia budowy. Otóż odwołać się tu trzeba do prawa z 1994 r. (tekst jednolity z 2003 r. nr 207, poz. 2016 ze zmianami). Wynika z niego, że inwestor, który na podstawie pozwolenia na budowę wybudował dany obiekt, powinien zawiadomić odpowiedni urząd przed zamierzonym terminem przystąpienia do użytkowania. Milczenie urzędu przez 21 dni od doręczenia mu zawiadomienia, brak jego sprzeciwu jest równoznaczne ze zgodą na użytkowanie. Dotyczy to m.in. sklepów i centrów handlowych oraz budynków mieszkalnych innych niż jednorodzinne, a także sytuacji, w której budynek ma być użytkowany przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych. W odniesieniu do budynków przemysłowych zasadniczo wystarczy zawiadomienie o przystąpieniu do użytkowania (por. art. 54 i 55 prawa budowlanego). Przyjmuje się jednak w praktyce, iż zakończenie budowy, pociągające za sobą według ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek płacenia (od 1 stycznia następnego roku) podatku od nieruchomości, następuje także wówczas, gdy zawiadomienia nie złożono, ale zostały spełnione warunki do jego złożenia, czyli obiekt jest gotowy do użytkowania. Również, jeśli budynek lub jego część będzie faktycznie użytkowana mimo niespełnienia warunków uprawniających wedle prawa budowlanego do rozpoczęcia użytkowania, pociągnie to za sobą konieczność płacenia podatku od nieruchomości. Źródło: Rzeczpospolita
inne informacje »»
|